Sprawozdanie finansowe JSW S.A. za 2012 rok

2.8. Aktywa finansowe

2.8.1 Klasyfikacja – instrumenty finansowe

Zarząd określa klasyfikację swoich aktywów finansowych przy ich początkowym ujęciu. Klasyfikacja opiera się na kryterium celu nabycia aktywów finansowych. Klasyfikacja instrumentów pochodnych zależy od ich przeznaczenia oraz spełnienia wymogów stosowania zasad rachunkowości zabezpieczeń określonych w MSR 39. Instrumenty pochodne dzielą się na pochodne instrumenty zabezpieczające oraz instrumenty wyceniane według wartości godziwej przez wynik finansowy.

Przyjęto następujące zasady klasyfikacji instrumentów finansowych do poszczególnych kategorii aktywów finansowych:

1. Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy
   Kategoria ta obejmuje aktywa finansowe przeznaczone do obrotu. Składnik aktywów finansowych zalicza się do tej kategorii, jeżeli nabyty został przede wszystkim w celu sprzedaży w krótkim terminie. Kategoria ta obejmuje również instrumenty pochodne, o ile nie są przedmiotem rachunkowości zabezpieczeń. Aktywa z tej kategorii zalicza się do aktywów obrotowych.
2. Pożyczki i należności
   Pożyczki i należności to niezaliczane do instrumentów pochodnych aktywa finansowe o ustalonych lub możliwych do ustalenia płatnościach, nienotowane na aktywnym rynku. Zalicza się je do aktywów obrotowych, o ile termin ich wymagalności nie przekracza 12 miesięcy od dnia kończącego rok obrotowy (w przeciwnym razie są one zaliczane do aktywów trwałych). Do kategorii „Pożyczki i należności” zalicza się należności handlowe i pozostałe należności oraz środki pieniężne i ich ekwiwalenty.
3. Aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności
   Inwestycje utrzymywane do terminu wymagalności są to aktywa finansowe niebędące instrumentami pochodnymi, z ustalonymi lub możliwymi do określenia płatnościami oraz o ustalonym terminie wymagalności, względem których Spółka ma stanowczy zamiar i jest w stanie utrzymać w posiadaniu do upływu terminu wymagalności, z wyłączeniem aktywów zaklasyfikowanych przez Spółkę jako wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy, lub wyznaczonych przez jednostkę jako dostępne do sprzedaży, jak również spełniających definicję pożyczek i należności.
4. Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży
   Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży to niestanowiące instrumentów pochodnych instrumenty finansowe przeznaczone do tej kategorii albo niezaliczone do żadnej z pozostałych. Zalicza się je do aktywów trwałych, o ile Zarząd nie zamierza ich zbyć w ciągu 12 miesięcy od dnia kończącego okres sprawozdawczy.

2.8.2 Ujmowanie i wycena

Regularne transakcje zakupu i sprzedaży aktywów finansowych ujmuje się na dzień przeprowadzenia transakcji – tj. na dzień, w którym JSW S.A. zobowiązuje się zakupić lub sprzedać dany składnik aktywów. Na dzień przeprowadzenia (zawarcia) transakcji instrumenty finansowe wycenia się według wartości godziwej, powiększonej o koszty transakcyjne, które są bezpośrednio przypisane do nabycia lub emisji składnika aktywów finansowych lub zobowiązania finansowego, z wyłączeniem aktywów i zobowiązań finansowych wycenianych według wartości godziwej przez wynik finansowy, które początkowo ujmowane są w wartości godziwej.

Po początkowym ujęciu aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy oraz aktywa finansowe dostępne do sprzedaży wykazuje się w wartości godziwej. Pożyczki i należności oraz aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności wykazuje się według zamortyzowanego kosztu z zastosowaniem metody efektywnej stopy procentowej. Nienotowane instrumenty finansowe zaliczone do kategorii dostępne do sprzedaży, dla których nie jest możliwe wiarygodne określenie wartości godziwej, wyceniane są według kosztu tj. w cenie nabycia.

Aktywa finansowe wyłącza się z ksiąg rachunkowych, gdy prawa do uzyskiwania przepływów pieniężnych z ich tytułu wygasły lub zostały przeniesione, a Spółka dokonała przeniesienia zasadniczo całego ryzyka i wszystkich pożytków z tytułu ich własności. W przypadku braku przeniesienia zasadniczo całego ryzyka i wszystkich pożytków z tytułu ich własności aktywu, wyłącza się je z ksiąg rachunkowych z chwilą utraty kontroli przez JSW S.A. nad danym aktywem.

2.8.3 Utrata wartości

JSW S.A. dokonuje na każdy dzień kończący okres sprawozdawczy oceny, czy występują obiektywne dowody na to, że składnik aktywów finansowych lub grupa aktywów finansowych straciły na wartości. Składnik aktywów finansowych lub grupa aktywów finansowych utraciły wartość, a strata z tytułu utraty wartości została poniesiona wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją obiektywne dowody utraty wartości wynikające z jednego lub więcej zdarzeń mających miejsce po początkowym ujęciu składnika aktywów („zdarzenia powodujące stratę”), a zdarzenie (lub zdarzenia) powodujące stratę ma wpływ na oczekiwane przyszłe przepływy pieniężne wynikające ze składnika aktywów finansowych lub grupy aktywów finansowych, których wiarygodne oszacowanie jest możliwe.

1. Aktywa wyceniane według zamortyzowanego kosztu, w tym należności handlowe oraz pozostałe należności o charakterze finansowym
   Wysokość straty określa się jako różnicę między wartością księgową składnika aktywów a wartością bieżącą szacunkowych przyszłych przepływów pieniężnych (z wyłączeniem dotychczas nieponiesionych przyszłych strat kredytowych) zdyskontowaną według pierwotnej efektywnej stopy procentowej dla danego składnika aktywów finansowych. Wartość księgową składnika aktywów obniża się, a kwotę odpisu z tytułu utraty wartości ujmuje się w wyniku finansowym. Jeżeli pożyczka lub inwestycja utrzymywana do terminu zapadalności oprocentowana jest według zmiennej stopy procentowej, stopą dyskontową dla celów określenia wysokości straty z tytułu utraty wartości jest bieżąca efektywna stopa procentowa przewidziana w umowie. W ramach praktycznego rozwiązania Spółka może dokonywać weryfikacji pod kątem utraty wartości na podstawie wartości godziwej instrumentu ustalonej przy zastosowaniu możliwej do zaobserwowania ceny rynkowej.
   Jeżeli, w późniejszym okresie, wysokość straty z tytułu utraty wartości ulegnie zmniejszeniu, a takie zmniejszenie można obiektywnie powiązać ze zdarzeniem mającym miejsce po wykazaniu utraty wartości, odwrócenie uprzednio ujętej straty z tytułu utraty wartości odbywa się w wyniku finansowym.
2. Aktywa wyceniane według kosztu
   Jeśli występują obiektywne dowody, że nastąpiła utrata wartości nienotowanego instrumentu kapitałowego, który nie jest wyceniany według wartości godziwej, gdyż jego wartości godziwej nie można wiarygodnie ustalić, albo instrumentu pochodnego, który jest powiązany i musi zostać rozliczany poprzez dostawę takiego nienotowanego instrumentu kapitałowego, to kwotę straty z tytułu utraty wartości ustala się jako różnicę pomiędzy wartością księgową składnika aktywów finansowych a wartością bieżącą oszacowanych przyszłych przepływów pieniężnych, zdyskontowanych przy zastosowaniu bieżącej rynkowej stopy zwrotu dla podobnych aktywów finansowych. Tak ustalonych odpisów z tytułu utraty wartości nie poddaje się odwróceniu.
3. Aktywa klasyfikowane jako dostępne do sprzedaży
   Jeżeli istnieją przesłanki utraty wartości aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży, w przypadku których zmniejszenie wartości godziwej ujmowane było w innych całkowitych dochodach, wówczas skumulowane straty – określone jako różnica między ceną nabycia a bieżącą wartością godziwą, pomniejszona o wszelkie straty z tytułu utraty wartości takich składników aktywów, wcześniej ujęte w wyniku finansowym – podlegają reklasyfikacji z kapitałów własnych do wyniku finansowego, jako korekta wynikająca z przeklasyfikowania.

Straty z tytułu utraty wartości instrumentów kapitałowych nie podlegają odwróceniu w wyniku finansowym. Jeżeli, w późniejszym okresie, wartość godziwa instrumentu dłużnego klasyfikowanego jako dostępny do sprzedaży wzrośnie, a wzrost można obiektywnie przypisać zdarzeniu mającemu miejsce po wykazaniu straty z tytułu utraty wartości w wyniku finansowym, odpis z tytułu utraty wartości podlega odwróceniu również w wyniku finansowym.