Po czterech latach od otrzymania przez Jastrzębską Spółkę Węglową  koncesji na wydobywanie węgla i metanu, jako kopaliny towarzyszącej ze złoża „Bzie Dębina 2 - Zachód” górnikom udało się udostępnić pierwsze pokłady bardzo dobrego, charakteryzującego się  dobrymi własnościami koksotwórczymi węgla. W złożu jest 322 miliony ton takiego węgla. Pierwsza tona z tego złoża zostanie wydobyta w 2017 roku.

Prace, które miały na celu udostępnienie złoża rozpoczęto od drążenia wyrobiska z poziomu 900 metrów od strony Ruchu Zofiówka, które połączy się z głębionym szybem 1 Bzie na poziomie 1110 metrów. Dotychczas wykonano upadową taśmową o długości 1950 metrów, upadową równoległą o długości 2008 metrów i 225 metrów wytycznej głównej na poziomie 1110 m, którą udostępniono pierwsze pokłady węgla w złożu „Bzie Dębina 2 - Zachód”.

Pokłady 403/2 i 403/1 o miąższościach od 1,1 do 1,56 m i 1,70 m charakteryzują się dobrymi własnościami koksotwórczymi i potwierdzają optymistyczne prognozy co do jakości węgla zalegającego w złożu „Bzie-Dębina”.

Zanim jednak udostępniono pokłady węgla, górnicy musieli zmierzyć się z potężnym uskokiem regionalnym „Bzie-Czechowice” o zrzucie 800 metrów. W odniesieniu do powierzchni uskok ten biegnie od rejonu Kęt na wschodzie przez Czechowice-Dziedzice, Jastrzębie – Zdrój i dalej na zachód do granicy z Czechami.

 - Jesteśmy pierwszą kopalnią w Polsce, która przejechała tę strefę – powiedział Dariusz Janik, kierownik działu mierniczo – geologicznego, kopalni Borynia-Zofiówka-Jastrzębie.  – Przed wejściem w uskok próbowałem zdobyć jakieś informacje na ten temat. Niestety nie ma żadnej literatury dotyczącej uskoku „Bzie - Czechowice”. Jesteśmy pionierami – dodaje Dariusz Janik.

Strefa uskoku o osiemsetmetrowym zrzucie ma szerokość 130 metrów. Górotwór na całej szerokości uskoku był niestabilny, potrzaskany, zmielony, osłabiony, skłonny do opadów.

-  Jego przejeżdżanie wymagało doboru odpowiedniej technologii drążenia z zastosowaniem konsolidacji górotworu, podwójnej obudowy z wykładką mechaniczną oraz systematycznego wzmacniania skał stropowych. W celu zapewnienia utrzymania długotrwałej stateczności, ograniczenia wypiętrzania spągu i zaciskania wyrobiska, obudowę wzmacniano przez zabudowę łuków spągnicowych. Dodatkowo aby spowolnić procesy korozji planowana jest powłoka z betonu natryskowego – wyjaśnia inżynier Janik.  

Dalsze planowane roboty górnicze przewidują udostępnienie z wytycznej głównej następnych pokładów węgla warstw rudzkich 401, 402/1, 402/2, 402/3, o miąższościach od 1,4 do 2,6m. Prace te pozwolą na lepsze rozpoznanie struktury, sposobu zalegania oraz jakości złoża. Rozpoznanie warunków górniczo-geologicznych wpływać będzie na poziom wykorzystania udokumentowanej bazy zasobowej, możliwość prowadzenia bezpiecznej oraz efektywnej pod względem technicznym i ekonomicznym eksploatacji zasobów węgla.

Po wykonaniu około 760 metrów wyrobisk na poziomie 1110 i zgłębieniu ok. 800 metrów szybu 1 Bzie nastąpi połączenie wentylacyjne.